buz^


savruluyoruz güzelim
öğrenemedik gitmeyi kapı çarpıp şöyle
ardından ağlatmayı
benim en iyi dostum zaman
şikayetçi olan sensin
kanayan yaralarından
oysa ben çocukluğumdan beri
yaralarımın kabuklarını yolardım
tarih yazmıycaz belki ama
tek kale maç ta yapmıyoruz hani
vur dibine
şangır şanğır
öğrenemedik akıllı uslu oturmayı
sevdik sevdik sevilmedik
sevildik sevemedik
vatan millet sakarya
hücum bütün ayrılıklara
kılıç kuşanındır
zafer yalnızca bir erkek çocugu ismi
moda da istanbulda bir semt adı
hadi
şangır şangır