korku


içimizden kayan yıldızlar gibi
pek de şık olmayan bir havada
çıka geldin
yalnız ve bütün hallerinden insan olmanın
korku koku su var oysa merdivenlerinde
gecelerinin
gece iner koku gider
pek de müsait olmayan bu ortamlarda
yaşamak
korkmaktır
kokmaktır
kapı gıcırtısı tüketir bizi engin heveslerimizde
asılolan nedir
sen den ben den kalan
bir sürü kokular çaresiz ortalarda dolanan
yada kayıp kentin
minik atlası
nazara gelen
öfke özürlüler
bizi almaya geldiler
en büyük öfkem
şimdi ve sonra
acımasız
acımasız
susma hakkımı kullanıyorum ...ALDATILANA KADAR