bir son bir başlangıç

Gönderen organicman


sığmıyor ellerime
dünya çok düz
bilmez misin
dikenleri sağır tenimizde
farklı şiirlerden geldik ikimizde
bilmek değil
öğrenmemek
fark dediğin aşık eden
şovalye zannettim karşında
kendimi
tek sahibi
şiir kentinin.
sırları var boyundan
up uzun
bir arpa boyu
içtim
çok yorgunum


yarlarına
sür şimdi
en çok gözlerimi
görmediler ya seni
daha az acı çekerler
benden değil
şiirimin
etkisi
bu hava bu ses çok feci

felaket habercisi
odamın perdesi
açsam gökyüzü
açılsam
günyüzü
bir kelime buldum yarına
seni seviyorum (değiştirilmiş bölüm)
söyle şarkını
bağrına bağrına

göç gelirse
diye
ben bu nu söyleyemem
bir çocukluğum kalır paidar
birde ahval zaman
ben en çok zamandan şikayet ettim
en az senin kadar
ellerim de küçük
yanında çalar durur
şarkımızı
şiirlerin sevişmesi kadar

bir sır kalsın aramızda
aşk yok peki ne var?


bitti.

|

2 yorum

  1. Adsız Said,

    sondan başa
    bu sır kalsın aramızda. zamansız coğrafyalarda ilk gördüğümüzde birbirimizi, yokladığımızda sınırlarımızı, sınırsız olduğumuzu deneyimlediğimizde, elimizdeki kalanın sadece acıtılmış hor görülmüş çocukluğumuzun olduğunu anlaadığımızda, açılmak ya da açmak istemememizi, içi boşaltılmış kelimeleri ilk biz bulmuşuz gibi heyecanımızı, gözlerimizi görmemimizin her şeyi anlatacağını anladık... içtim been de..çok arpa boyu içtim hem de.. bu kent siirsel değil... biziz ona anlam kazandıran. biz hangi şehre gitsek anlam kazanır. farklı şiirlerden geldik... ama aynı anda geldik.. birlikte geldik..senkronize..

    Posted on Ocak 02, 2007

     
  2. organicman Said,

    bitiyorum senin sekronize ne bide şehirler bizi kabul etse :)

    Posted on Ocak 02, 2007

     

Yorum Gönder